موضوع: معرفی فضای مکاشفه، یونسکو (پاریس_فرانسه) اثر مارسل بروئر
مدت زمان مطالعه: 2 دقیقه
یونسکو در سال ۱۹۹۵، پنجاهمین سالگرد تأسیس خود را جشن گرفت. برای بزرگداشت این مناسبت، تصمیم گرفته شد مکانی ساخته شود تا در آن، فراتر از همه ی تفاوتهای قومی و مذهبی، برای صلح جهانی نیایش شود. محل پروژه در مقر اصلی یونسکو در پاریس، در نزدیکی برج ایفل، واقع است. ساختمان مقر یونسکو، طراحی مارسل بروئر، از بناهای مشهور معماری مدرن به شمار می آید و در درون و بیرون آن، آثاری از پیکاسو، جاکومتی و هنرمندان دیگر به چشم می خورد.
در میان این آثار یک باغ ژاپنی طراحی ایسامو نوگوچی نیز قرار دارد. نوگوچی مجسمه سازی بود که از زمان تولد و از نظر درونی، هم ژاپنی بود و هم آمریکایی. البته باغ در وضعیت خوبی نبود. مکانی در مجاورت آن برای نیایشگاه انتخاب شد. سایت وضعیت بسیار دشواری داشت؛ آندو می بایست در سایتی که ساختمان بروئر آن را در بر گرفته بود و باغ ژاپنی نوگوچی در کنار آن قرار داشت، فضای نیایشگاهی مستقلی با درون مایه و ایده ای ژرف و نیرومند پدید می آورد.
«باغ مکاشفه» همچون یک کل واحد، از عناصر ساده ای تشکیل شده است: دو دیوار برای جدا ساختن سایت از محیط پیرامون، استخر تراس دار که در تمام طول سایت امتداد یافته است، فضایی استوانه ای برای نیایش که بر روی استخر شناور است، و یک رمپ برای دسترسی به این فضا. فضای نیایش، استوانه ای است به قطر و ارتفاع ۲۱ فوت.
تنها روزنهای موجود در استوانه، دو ورودی و نورگیر سقفی هستند. هیچ در و پنجره و روکش و پرداختی در آن به کار نرفته است و فضا تنها از نور و بتن عریان تشکیل می شود. کف استخر با سنگهایی که در معرض بمباران اتمی هیروشیما قرار داشته و از طرف این شهر اهدا شده اند، پوشیده شده است. آب روی سنگها جریان می یابد و به شکلی نمادین، روح قربانیان جنگ را منزه می سازد. طرح، نمایانگر تمایل آشکار به صلح است. اعانه هایی معادل ۱۰۰۰۰ ین (حدود 5 / 88 دلار آمریکا) از اهالی ژاپن – یعنی تنها کشور آسیب دیده از بمباران اتمی – جمع آوری شد و در نهایت مبلغ ۱۴۰ میلیون ین (حدود ۱/ ۲ میلیون دلار امریکا) به دست آمد. نام اعانه دهندگان در یک سوی فضای نیایش ثبت شده است. بخشی از این مبلغ نیز به مرمت و نگهداری سالانه ی باغ نوگوی اختصاص یافت.
