نخستین خانه ی طبقه متوسط که گائودی طراحی کرد، خانه ی ویکنس بود. این خانه مشرف به خیابان باریکی بود که بعدها عریض شد و کارر د لس کارولینس نام گرفت. واقع شدن در محله ی گراسیا سبب شد که خانه بعدا در محدوده ی اداری شهر قرار بگیرد.
طبق گفته ی خود گائودی، بیشتر تزئینات گیاهی و فرم پیچکها از خود سایت گرفته شده اند: «وقتی برای اندازه گیری زمین به محل پروژه رفته بودم زمین یکپارچه پوشیده از گل های زرد کوچکی بود که در زمینه های تزئینات سرامیکی از آن بهره برده ام. همچنین یک نخل شاداب بادبزنی را به صورت ترکیبی فلزی برای پوشش مشبک ورودی و درها در نظر گرفتم.»
خانه ی ویکنس یک بلوک ساختمانی وسیع سه طبقه با نمایی مواج و رنگارنگ است. آشپزخانه و اتاق های خدماتی در زیرزمین قرار دارند. طبقه ی همکف شامل سالن ورودی و یک اتاق پذیرایی است که تزئیناتی فراوان و نمایی به سوی ایوان جنوبی دارد. شومینه ای که در گوشه ی اتاق است با گنبدی کاذب که به سبک اسلامی مقرنس کاری شده است، پوشیده شده و قاب پنجره ها را با طرح هایی از نخل های پربرگ خرما کنده کاری کرده اند. طبقه ی بالایی شامل دو اتاق خواب با دیوارهای گچی است که با نقاشی دیواری تزئین شده اند.
مبلمان اتاق بزرگ نشیمن نیز برای بیان معماری فضا به شکلی طراحی شده که روابطی یکپارچه و در عین حال متنوع بين کنج ها، دیوارها و مبلمان ایجاد کرده است. شیارهای بین تیرهای چوبی سقف با خمیر رنگی کاغذ تزئین شده اند و طرح هایی از بوته ی توت فرنگی و گیاهان و میوه های مختلف دارند. دیوارها نیز از نقوشی گرافیتی به شکل پیچک پوشیده شده اند.
