نیروهای تغییرپذیری تحمیل شده از خارج که به عنوان “راهبردهای طراحی” مطرح می شوند، ممکن است منجر به ناخوشایندی های فرمی در قالب تغییرحالت شوند

*مقیاس:

متداول ترین مشکلی که در تمرین های تغییرپذیری فرم پیش می آید مربوط به مقیاس است. بزرگ کردن یا کوچک کردن شکلی که در مرحله معینی از سیر تحول خود درست بوده است، باعث از بین رفتن مقیاس آن می شود. اگر بدون تغییرات تناسبی و شکلی لازم اجزای آن تنها از نظر تناسبات تغییر شکل داده شوند، بنابراین شکل جدید ممکن است نتواند به لحاظ ایستایی و بصری، پاسخگوی اندازه جدید خود باشد.

اتاق پذیرایی خانه ای کوچک که قرار است به هتلی تبدیل شود، نمی تواند تنها با “بزرگ کردن بیش از اندازه آن” به لابی یک هتل بزرگ تبدیل شود. به عبارتی اگر در این تغییر پذیری نیازهای ساه ای جدید برآورده نشود، فضای جدید مسلما خارج از مقیاس خواهد بود.

*کل در برابر اجزا:

مشکل بسیار جدی دوم، زمانی رخ می دهد که تغییرپذیری بر اجزای تشکیل دهنده فرم اعمال می شود. عموما اجزای تشکیل دهنده به دقت مورد مداقه قرار نمی گیرند و در نتیجه تغییرپذیری فرم ناتمام می ماند. به عنوان مثال اگر پلکانی خاص از یک خانه به پلکانی در هتل بزرگ تغییر شکل یابد، مسلما چه از نظر شکلی و چه از نظر عملکردی، نقش جدید متناسب خود را نخواهد یافت. اگر پله بزرگ شده اصلاح نگردد، هیچ کس قادر به بالا رفتن از آن نخواهد بود، چرا که این پله خارج از مقیاس و بی فایده است.

*عوامل خارجی تحمیلی

کنش طراحی معماری مبتنی با تغییر پذیری، می تواند در قیاس با تغییرپذیری یک تجارت خاص، موسسه یا یک سازمان سیاسی در نظر گرفته شود. نیروهای تغییرپذیری تحمیل شده از خارج که به عنوان “راهبردهای طراحی” مطرح می شوند، ممکن است منجر به ناخوشایندی های فرمی در قالب تغییرحالت شوند- که این خود حاصل کنشی است که از بیرون و به طور ناگهانی بر آن اعمال شده است. اغلب اوقات اعمال هوی و هوس شخصی طراح موجب این وضع نامطلوب می شود.

*مشکل معنا شناسی

آخرین و شاید اساسی ترین مشکل راهبرد تغییرپذیری فرم در مورد مقوله معناشناسی است. اصطلاح “تغییرپذیری” زیر بار سنگین معانی نهفته دلالتگری های بصری قرار گرفته است. تغییرپذیری تقریبا با دو گروه کلی از واژگان مرتبط است: (1) فرم، شکل، نوع، ریخت، خط پیرامونی، سایه نما و کیفیت که حالت بصری را توصیف می کنند و (2) شکل بندی، همسازی شکل پذیر، تبلور، شکل شکنی، ریخت شکنی و تحریف شکل.

به علت فراوانی اصطلاحات و معانی شک برانگیز هر کدام از موارد ذکر شده، دانشجویان به راحتی سر در گم می شوند و اغلب در دام معنا شناسی می افتند.